فلزات سنگین در جوش شیرین نیز وجود دارند، در این مقاله می خواهیم به بررسی صدماتی که که فلزات سنگین در جوش شیرین به بدن ما وارد می کنند بپردازیم. از رحم به بعد، ما در معرض هزاران ماده سمی هستیم. آفت کش ها در غذائی که می خورید، آلاینده ها در هوایی که نفس می کشید و شمار دیگری از سموم که از دید ما پنهان هستند. فلزات سنگین از جمله بدترین سموم می باشند. واژه فلز سنگین به هر عنصر شیمیایی فلزی اشاره دارد که دارای تراکم نسبتا بالا است، فلزات سنگین در غلظت های بالا سمی می باشند. نمونه هایی از فلزات سنگین عبارتند از جیوه (Hg)، کادمیوم (Cd)، آرسنیک (As)، کروم (Cr)، تالیوم (Tl) و سرب (Pb).
فلزات سنگین جزء طبیعی پوسته زمین هستند. آنها نمی توانند تخریب و یا نابود شوند. به میزان کم آنها از طریق غذا، آب آشامیدنی و هوا وارد بدن ما می شوند. بعنوان عناصر کمیاب، برخی از فلزات سنگین (مثلا مس، سلنیوم، روی) برای حفظ متابولیسم بدن انسان ضروری هستند. با این حال، در غلظت های بالاتر آنها می توانند منجر به مسمومیت شوند. مسمومیت با فلزات سنگین می تواند به عنوان مثال از آلودگی آب آشامیدنی (به عنوان مثال لوله های سرب)، غلظت های بالای هوا در نزدیکی منابع انتشار یا از طریق زنجیره غذایی به وجود بیاید.
فلزات سنگین خطرناک هستند آن ها می توانند از طریق زباله های صنعتی، یا حتی از طریق باران های اسیدی، تجزیه خاک و انتشار فلزات سنگین به دریاچه ها، رودخانه ها و آب های زیرزمینی وارد آب شوند. علائم متداول سمیت مزمن فلزات سنگین عبارتند از:
- خستگی مزمن
- ناراحتی گوارشی
- سردرد
- خارش
هنگامی که فلزات سنگین در بدن تجمع پیدا می کنند، عواقب آن می تواند حتی بیشتر شود. از آنجا که فلزات سنگین می توانند به طور صریح سلامتی شما را تهدید کنند، مهم است که از روش های معمولی که فلزات سنگین به بدن شما می آیند آگاهی داشته باشید. به این ترتیب شما می توانید اقدامات لازم را برای جلوگیری از آنها انجام دهید.
فلزات سنگین در جوش شیرین
جوش شیرین به عنوان یک عامل نیتروژن استفاده می شود و در بسیاری از آشپزخانه ها یافت می شود. در پزشکی، بی کربنات سدیم به عنوان قلیایی کننده در هنگام تزریق داخل وریدی استفاده می شود.
در حال حاضر در ایران جوش شیرین در اکثر نان ها و کیک و کلوچه ها استفاده می شود.مصرف بیش از حد جوش شیرین یا بی کربنات سدیم می تواند باعث جذب بیشتر فلزات سنگینی مانند سرب و کادیوم شود. این جذب بیشتر می تواند باعث آسیب به بدن و ایجاد عوارضی مثل عوارض کلیوی، کم خونی و غیره شود. فلزات سنگین در جوش شیرین برای کودکان بسیار خطر ناک است.
باید توجه کنید، جوش شیرین یک گاز فرار نیست که پس از پخت به صورت کامل از ماده غذایی بیرون بیاید بلکه اثرات خود را بر روی ماده ی غذایی که در آن از جوش شیرین استفاده شده است می گذارد. این تفکر باعث شده امروزه به طور فراوان از این ماده شیمیایی در پخت محصولات غذایی استفاده شود.
